ជំពូកទី ៥៖ សមរភូមិធាតុបង្រួម (The Unified Element Battle)
ឈុតបើកឆាក៖ ប្រាសាទវិញ្ញាណ
សុធា និង ណារីតា បានចូលទៅដល់ ប្រាសាទវិញ្ញាណ របស់ សាមុត ដែលជាសំណង់ដ៏ធំមួយដែលធ្វើពី វិញ្ញាណខ្សោយ ដែលត្រូវបានបង្រួម។
សាមុត កំពុងរង់ចាំពួកគេនៅចំកណ្តាលនៃប្រាសាទ។ គាត់ឥឡូវនេះមានរូបរាងដូចជា វិញ្ញាណយក្ស ដែលមានកម្ពស់ខ្ពស់ជាងអគារទៅទៀត។
"អ្នកហ៊ានមកទីនេះ! អ្នកយាមទ្វារ! ខ្ញុំនឹងបំផ្លាញ ចំណងស្នេហា របស់អ្នក ហើយប្រើ ធាតុ របស់អ្នកដើម្បីពង្រីក អាណាចក្រ របស់ខ្ញុំ!" សាមុត គ្រហឹម។
សាមុត បានបាញ់ រលកវិញ្ញាណបំផ្លាញ ដ៏ធំមួយមកលើពួកគេ។ ណារីតា និង សុធា បានដឹងថា ពួកគេត្រូវតែប្រើ អាគមរួមបញ្ចូលគ្នា ដ៏ធំបំផុតរបស់ពួកគេដើម្បីយកឈ្នះសត្រូវនេះ។
ឈុតកណ្តាល៖ ការរំលាយច្រកទ្វារ
សុធា បានបង្កើត របាំងស្រមោល ដ៏ធំមួយដើម្បីការពារពួកគេ។ ខណៈដែល របាំងស្រមោល កំពុងទប់ទល់នឹង រលកវិញ្ញាណ របស់ សាមុត ណារីតា បានប្រើ អាគមពន្លឺ របស់នាងដើម្បី រកមើលចំណុចខ្សោយ របស់ អាណាចក្រវិញ្ញាណ នេះ។
នាងបានរកឃើញថា អាណាចក្រ នេះត្រូវបានរក្សាទុកដោយ ថាមពលច្រកទ្វារ របស់ សាមុត ផ្ទាល់។
"សុធា! យើងត្រូវតែវាយប្រហារ ច្រកទ្វារ របស់គាត់! កុំវាយប្រហារ សាមុត ផ្ទាល់!" ណារីតា ស្រែក។ "ច្រកទ្វាររបស់គាត់ស្ថិតនៅលើ បេះដូង នៃរូបធាតុវិញ្ញាណរបស់គាត់!"
សុធា បានយល់ពីយុទ្ធសាស្ត្រ។ ពួកគេបានបញ្ចូល ធាតុស្រមោល និង ធាតុពន្លឺ របស់ពួកគេចូលទៅក្នុង ថ្មបន្តោងរលោង ដែលជា ចំណងធាតុ របស់ពួកគេ។ ថ្មបន្តោង បានបញ្ចេញ កាំរស្មីធាតុបង្រួម ដែលមានពន្លឺ ពណ៌ប្រាក់ភ្លឺ។
ឈុត climax តូច៖ ការប្រយុទ្ធនៃពន្លឺនិងស្រមោល
ពួកគេបានបាញ់ កាំរស្មីធាតុបង្រួម នោះទៅលើ ទ្រូង របស់ សាមុត។ កាំរស្មី នោះបានវាយបំបែក រូបធាតុវិញ្ញាណ របស់ សាមុត ហើយបានបុកចំ ច្រកទ្វារថាមពល របស់គាត់។
សាមុត ស្រែកយំដោយការឈឺចាប់។ អាណាចក្រវិញ្ញាណ របស់គាត់បានចាប់ផ្តើម រលាយបាត់ ចូលទៅក្នុង ភាពទទេស្អាត។
"អ្នកមិនអាចយកឈ្នះខ្ញុំបានទេ! ខ្ញុំគឺជា វិញ្ញាណដើម! សេចក្តីស្រឡាញ់ របស់អ្នកមិនអាចបំផ្លាញខ្ញុំបានទេ!" សាមុត គ្រហឹម។
សុធា និង ណារីតា បានកាន់ដៃគ្នា។ "យើងមិនបំផ្លាញអ្នកទេ សាមុត! យើងគ្រាន់តែ បិទ អ្នកពី ពិភពមនុស្ស!"
កាំរស្មីធាតុបង្រួម បានកើនឡើងកាន់តែខ្លាំងក្លា ហើយបានធ្វើឲ្យ សាមុត រលាយបាត់ទៅក្នុង ចំណងធាតុ របស់ពួកគេ។
ឈុតបញ្ចប់៖ ការសន្យានៃគ្រួសារ
នៅពេលដែល សាមុត បាត់បង់ អាណាចក្រវិញ្ញាណ របស់គាត់ក៏រលាយបាត់ទាំងស្រុង។ ពួកគេបានវិលត្រឡប់មកកាន់ តំបន់ប្រាសាទបាក់បែក វិញ ដោយមាន ឆាយ៉ា កំពុងអង្គុយរង់ចាំពួកគេ។
ឆាយ៉ា ញញឹមដោយក្តីសង្ឃឹម។ "អ្នកបានធ្វើវាហើយ! អ្នកយាមទ្វារវិញ្ញាណ!"
សុធា និង ណារីតា បានឱប ឆាយ៉ា ទាំងក្តីដឹងគុណ។
នៅពេលពួកគេត្រឡប់ទៅ មូលដ្ឋានសម្ងាត់ វិញ ណារីតា ក៏មានអារម្មណ៍ វិលមុខ ភ្លាមៗ។
"អ្នកមិនអីទេឬ ណារីតា?" សុធា សួរដោយក្តីបារម្ភ។
ណារីតា ញញឹម ហើយដាក់ដៃរបស់នាងនៅលើ ពោះ របស់នាង។ នាងមានអារម្មណ៍ថា ធាតុថ្មី កំពុងតែលូតលាស់នៅក្នុងខ្លួននាង។ ធាតុស្រមោល និង ធាតុពន្លឺ បានរកឃើញ ផ្ទះ ថ្មីដើម្បី រួបរួមគ្នា។
"ខ្ញុំមិនអីទេ សុធា។ អាគមរួមបញ្ចូលគ្នា របស់យើង... បានបង្កើត ជីវិត ថ្មីហើយ" ណារីតា ប្រាប់គាត់។ "យើងនឹងក្លាយជា ឪពុកម្តាយ!"
សុធា ភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានឱប ណារីតា ទាំងក្តីរីករាយ។ ដំណើរផ្សងព្រេងរបស់គូស្នេហ៍អាគម ត្រូវបានបន្តដោយ អ្នកស្នងធាតុភ្លោះ។