යෙවීන්.....
දුවපන්....දුවපන් යෙවීන්....දුවපාන්.....
අහුවෙන දැන දැනම දිව්වා....
උන් මාව අල්ලගන්න බව දැන දැනම.මම දිව්වා.....කරෙ තිබුන පොත් බෑග් එකෙ පටියක් කඩාගන වැටෙනකොට තනි අන්ඩෙන් එල්ලෙන බෑග් එක උස්සන් මම දිව්වා....
අල්ලපන් ඕකව
...
උන් එනවා.....
නෑ.....
උන් ආවා...
වාහනයක් තියාගන පයින් දුවන් එන්න මේක පරන කාලෙ හින්දි චිත්‍රපටියක් නොවෙන කොට ඇගෙ හයිය නැතුව හිතේ හයියෙන් දුවන් ආව මාව කොටු උනා....
ඇත්ත...දුවන්න පුලුවන් කම තිබ්බ මට අද දුවාගන්න බැරි උනා.....
මම අයන් මෑන් උනා නම්..හෙන විතරක් ගහපු නැති මට ගානක් නැති වෙන්න තිබුනා.....
මම ස්පයිඩර් මෑන්වත් බැට්මෑන් වත් උනා නම්...මට මෙතනින් තත්පරෙන් පැන ගන්න තිබුනා...හැබැයි....මම සුපිරි වීරයෙක් නෙවෙ හින්දම මට දුවා ගන්න බැරි උනා.....කාර් එකෙන් එලියට පැනපු පාර දනහිස් ඇනිලා තියනකොට දනහිස් පොල්කටුව ඇවිදින වාරයක් පාසා වේදනා දෙනකොට වේදනාව එක්ක මට දුවන්න බැරි උනා....
අවංකවම මං අද අවාසනාවන්ත උනා...
අවංකවම අද මගෙ හෙවනැල්ලත් මාව දාලා ගියා....
මං හිතන්නෙ...මගෙ ජීවිතේ...මගෙ දෛවය...මට දුන්න අර ඇබිත්තන් ෂයිස් ඇහැට නොපෙනෙන තරමෙ ස්වර්ණමය කාලය ඇහිපිල්ලමක් ගහන පමාවට මගෙන් උදුර ගත්ත වගෙ.....
මම කොටු උනා....
මම නැවතුනා....
බලු බල්ලෙක් නැති හරියකදි කෑ ගහලා උදව් ඉල්ලා ගිරිය කඩාගන පලක් නෑය කියලා හිතෙන තැනකදි මම නැවතුනා.....
මම තනි උනා....
මම අසරන උනා....
මගෙ පපුව ගැහෙනවා....
දුවපන් යෙවීන් දුවපන් කියලා මගෙ හදවතට මොරගහන්න පුලුවන් උනාට...මගෙ කකුල් වලට ඇගට පතට හයියක් නැති උනා....
මම නැවතුනා.....
දුවලා තේරුමක් නැහැයි කියලා හිතෙන තැන වගේම...මම හතර වටිම්ම කොටු උනා කියල හිතෙන තැනදි මම නැවතුනා...
ලොක්කා....පාවඩ දාලා ඇතුලට වඩම්මන්නද.....
නැත්තන් දෙක තුනක් ඇනලාඇතුලට විසි කරන්නද.....
ඒත් නැත්තන්....උඹම ඇවිත් නගිනවද...
බඹ හතක් විතර උස එකා උඩ රැවුල අනිත් අතට අඹරව අඹරව මට කතා කරනකොට මම බලන් උන්නා....
මම හති ඇරියා....
මහන්සියට වඩා බයට....
මං දන්නෙ නෑ..මාව කොහෙ අරන් යයිද...මොනවා කරයිද...මාව මොන විදිහට මරයිද කියලා .....
මට එකපාරම බටලන්ද වදකාගාරෙ මතක් උනා....අසූ අටේ ගනන් වල තිබුන කලබල....එක්ක බටලන්ද මතක් උනා....අමු අමුවෙ නියපොතු ගහලවලා මරපු හැටි...ලයිට් කනුවල ගැටගහල පුච්චපු හැටි ටයර් වල දාලා පුච්චපු හැටි...බෙල්ල වැටවල් වල ගහපු හැටි...
මට මේ තත්පර ගාන ඇතුලට මගෙ ඔලුවට ආවෙම මිලේජ්ච විදිහට මරල දාපු සිදුවීම් වෙනකොට මට මොන ඉරනම අත්වෙයිද කියන්න මම බලන් උන්නා...
මම හිතන්නෙ මගෙ අම්මට තාත්තාට මගෙ මිනියක් වත් හම්බවෙන එකක් නෑ....
මෙච්චර කල් බොරුවට දාලා තිබුන මල් මාලා ඇත්තටම දාන්න උනත්...මගෙ අම්මා තාත්තට මටයි කියලා වෙන්කරන්න කැරකොප්පුවෙ ඉඩක් ගන්න වත් මිනියක් හම්බෙන එකක් නෑ.....
එක්කො මට මැරෙන කම්ම ගහලා ගහලා අවසානෙදි කට බැදපු පෝරගෝනියකට දාලා මහ මුහුදට විසිකරයිද.....
ඒ දැම්මත්...මාව හම්බෙනකොට ඒ මමමද කියන්න බැරි තරමට ඒ මූන ඇස් මාලු කාලා තියේවි.....
පන පිටින් ගිනි තියාවිද...
මම උන් හතර පස් දෙනා දිහාම බැලුවා...
මෙච්චර වෙලාම නගින්න වෙලාව දීලා තිබුනට මෙතනින් පස්සෙ උඹට දෙන්න වෙලාවක් නැහැයි කියන්නද කොහෙද එකෙක් මගෙ ගාවට එනකොට අඩියක් පස්සට ගියපු මම පොත් ටික පපුවට තද කරගන අත මිට මොලවගත්තා....
වැඩක් නෑ ලොක්කා...උඹ අත කට පුක මොක පූට්ටු කර ගත්තා උනත්.....වැඩක් නෑ...නැගපන් ඇතුලට...දිව්වා කියල තේරුමකුත් නෑ.....නැගපන් වාහෙනේට ...උඹගෙ ඔය පොඩි මූන දැක දැක මට ගහන්න හිතක් නෑ....මොකද අපිට කිවෙ උඹව අරන් එන්න කියලා විතරයි...ගහන එක...අපිට අයිති වැඩක් නෙවෙ ලොක්කා...හරි....නැගපන්
මම හුස්මක් ගත්තා ....
ඒ කියන්නෙ මැරුම් කන්න කලින් මට ගුටි කන්න තියනවා...උන්ට තියෙන්නෙ මාව අරන් එන්න විතරලු...
මම කල්පනා කෙරුවා ...උත්තරෙ දැන දැනම උනත් මම කෙරුවෙ දන්නම ප්‍රශ්නෙකට උත්තර හොයපු එක වෙනකොට මාව කොලර් එකෙ පිටිපස්සෙන් අල්ලන් උන්න අර රැවුලගෙ මූන දිහා බැලුවා ...
ම්..මං...එ..එන්නම්.....එ..එකටම....ක්..කියපන්....ක්ක්...ක්..කව්ද.....උ..උඹලව...එ..එව්වෙ....ක්ක්..කියලා...
මම ඒ මූන දිහා බලාගන ඉන්නකොට රැවුල් කාරයා ඇස් හීනි කරල මගෙ කම්මුල උගෙ එක අතකින් මිරිකගත්තා ....
උඹ උත්තරේ අහන්නෙ දැනගනද...නැත්තම්.....ඇත්තටම නොදැනද.....නොදැන වෙන්න බෑ...මොකද.....උඹගෙ ඔය පොඩි මූන පිටිපස්සෙ ඉන්නෙ ඉස්කෝලේ යන පොඩි එකෙක් නෙවෙ කියල තමයි අපිට කිව්වෙ.....ඒක හින්දා..මං හිතන්නෙ නෑ...උඹ උත්තර නොදැන ප්‍රශ්න අහනවා කියලා .....
න්...න්...නෑ....ඇ..ඇත්තටම ....
නැක්...බැක්...නෙවෙ...නැගපන්...උඹට ගියහම බලාගන්න පුලුවන් උඹව මොකාද ගේන්න කිව්වෙ...මොකටද ගේන්න කිව්වෙ කියලා ..දැන් නැගපන්....
මම ඔලුව වැනුවා......ඔලුව වනලා ශෙරිනා එක දිහා බැලුවා...කරන්න දෙයක් නෑ....යන්නම වෙනවා....දැන් ඉතින් මෙතනින් පස්සෙ මට තියෙන්නෙ උන් දෙන මොන දෙතිස් වදේ උනත් විදින්න... මම නැවතුනා.... ඇතුලට නගින්න තියපු අඩිය ආපස්සට ගත්තු මගෙ ඇස් වලට කදුලු මතු උනා...මට එක තත්පරයක් ඇතුලත මම ආදරේ කෙරුවටත් වඩා මට ආදරෙ දීපු මිනිසුන්ව මතක් උනා....
ම්ම්...මට....අ..ආයම....එ..එන්න....ප්ප්..
පුලුවන්ද...
මම ඇස්වල තිබුන කදුලු ඇස්වලම හිරකරගන මට ආයම එන්න පුලුවන්ද අහනකොට උන්ගෙ මූනවල් වල එකම එක සැනසිලි දායක බැල්මක් වත් තිබුන් නෑ...ඒ ඇස් කිව්වෙම මේක මගෙ අවසානම ගමන කියලා වෙනකොට අර රැවුලා මගෙ අත අරගන අල්ල දිහා බැලුවා.....
අපේ....පුංචි අම්මා කෙනෙක් ඉන්නවා....ඔය මැනික්හින්නෙ පැත්තෙ....උන්දට පුලුවන් සාත්තර එහෙම ටක්කෙටම කියන්ඩ....උන්ද ඔව්වා කරනවා බලන් ඉදල වෙන්ඩ ඇති මටත් යන්තමට පුලුවන් ....උඹ ඔය තරම්ම අහන එකේ...
මම බලන් උන්නා....එක මගෙ තවම හැදීගන එන රේකා දිහා බලලා මගෙ අත මිටමෙලෙව්වා ....
කිසිම වාසනාවක් නැති අතක්...මැගපන් වාහනේට....උඹ නැහැයි කියලා අතරමග නතරන වෙඅ කතා නෑ.....
මම නැග්ගා.....
මට ඕන කරන උත්තරෙ හනවත් එක්ක උන් මාව පස්සෙ ශීට් එකට තල්ලු කෙරුවා...
පිට ඔපේ විතරයි...
වෑන් එක අස්සට තල්ලූ උන මට ඒක ඇතුලෙ තිබුන කැති මන්න වගේම පිටින් හොදට තිබුනට වාහනේ ඇතුලෙන් තනිකරම අමු අපායක් කියලා දකිනකොට මගෙ ඇගේ හිරිගඩු පිපුනා...
මම ඉදගත්තා .....පැනලා යන්න බැරි බව දන්නවා උන්ත්....වීදුරුවකින් හරි බෙල්ල එලියට දාලා.කෑ ගහයි කියලද කොහෙද උන් දෙන්නෙක් මගෙ දෙපැත්තෙන් ඉදගත්තා වගේම උන්ගෙ අත් තනිකරම මාලු කපන ලෑලි වගේ උනා....ඒ අත්වල කැපුම් පාරක් නැති තැනක් තිබුන් නෑ...
මගෙ පපුව ගැහෙනවා.....
මරන්න අරන් යන හරකට පෝරකේ දකිනකොට ඔලුවට ගහන කුලු ගෙඩිය....ඔලුවට කොටන පොරව දකිනකොට එන හැගීමම මටත් මෙවෙලාවෙ දැනුනා කිව්වොත් හරි....
ඇබිත්තම ...
කොල්ලො....
බොසා....
දරුවො....
අම්මලා තාත්තා බාප්පා සංධීර් රොබිනා යහපතා ...මේ හැමෝමවම මට මතක් වෙනකොට මං බය නැති කරගන්නම.....පලක් නැතිබව දැන දැන උනත් බය නැති කරගන්න පපුවට තුරුල් කරන් උන්න සී ආර් පොත පෙරලලා සිංහල අක්ශර වින්‍යාසය ලියලා තිබුන පිටුව පුරාවටම ඇස් ගෙනියනකොට වාහනෙ වලකින් දැම්මා වගේම මාව ඉස්සරහට විසිවෙලා ගියා.....
මට අකුරු පේන්නෙ නෑ....අකුරු බොද වෙලා.....
මේ ඉන්නෙ කොයි හරියෙද හොයා ගන්න බෑ.....අහු මුලු වලින් දදා වාහනෙ යනකොට මට හිතුනා මූ මේ යන්නෙ ආසියාවෙ ලොකුම කොලනිය කියන බට්ටා කොලනිය අස්සෙද කියලත්.....
දෙපැත්තෙම වීදුරු වලින් මෙලෝ මගුලක් පේන්නෙ නැති වෙනකොට මං ඉස්සරහා වීදුරුවෙන් යන දිහාව බලන් උන්නා...
සංධීර් .....
අවසානම පාරටවත් .....
මගෙ හිත මටත් නොදැනිම අඩන්න හැදුවා .....
උන් මට වද දේවි කියන සිතුවිල්ලම මගෙ යටිබඩ කොර කෙරුවා ....
ඇස්වල කදුලු සට සට ගාලා පොත උඩට වැටෙනකොට මට එහාපැත්තෙන් උන්න උන් දෙන්නා මා දිහා බලලා අහක බලා ගත්තා ....
අ...අනේ..ම්ම්...මහත්ත්...ත්යා.....ම්ම්..මට....ය්...යන්න.....ද්....දෙන්න....ම්..මහත්තයා.....
උඹට යන්න දෙන්නෙ කොහොමද කොල්ලො....
එතන හිටපු උන් මට පාරක් වත් නොගැහුවත් මට කටින් සැර කෙරුවා .....උන්ට කියලා තියෙන්නෙ මට පාරක්වත් නොගහා ගේන්න කියලා ....වාහනෙ පුරාවටම තිබුනෙ යකඩ බාර් අනම් මනන් වෙනකොට මං අත් දෙක එකතු කරලා මැරයෙක්ට මහත්තයා කියලා යන්න නොදෙන බව දැන දැනම යන්න ඉල්ලනකොට උන්ට මගෙ ජීවිතෙ වෙනුවෙන් හම්බෙන්න ඕන මොනර පිල් ගාන හම්බෙලා තියනකොට අද මල ඉර බහින්න කලින් මගෙ මලකද කොහෙ හරි කානුවකට කැලේකට ගගකට මුහුදකට විසිවෙන බව දැන දැන් උන් මට අඩන්න දුන්නා .....
මන් එතනින් එහා ආය මට යන්න දෙන්න කිව්වෙ නෑ...
මේ කතාව මෙහෙම ඉවර වෙන්න තිබුන එකක් නෙවෙ..
ඒත්...
ඒත්.....එහෙම උනා...
ගෙවපු දහාට අවුරුද්දම පෙරහන් කඩක් දාලා පෙරුවොතින් මගෙ ජීවිතෙ හතරෙන් එකක් ගෙවිලා නැති උනත් ඒ ජීවිතෙ අස්සෙ තිබුනෙ දුකම විතරයි ....
මං තනි අන්ඩෙන් එල්ලෙන බෑග් එක ගැලව්වා....ගලවලා ඒකෙ තිබුන අම්මගෙ කෑම එක එලියට ගත්තා ....
බත්.....
ඉස්කොලේ ඉදන් එන්න වෙලා යන බව දන්න මගෙ අම්මා මට බත් එකක් බැදලා දෙනවා....
නිකන් නෙවෙ....යාලුවන්ටත් එක්ක දෙන්න කියලා .....
මගෙ අම්මා තාත්තා අදවෙනකන් දන්නෙ නෑ...නේ ගොත කොල්ලා හැමදාම කෑවෙ තට්ට තනියම කියලා ....
මගෙ අම්මා තාත්තා දන්නෙ නෑ මේ ගොත කොල්ලට යාලුවෙක් නෑ කියලා ....ඉදහිටකදි මගෙ පැත්තට කවුටු හරි කතා කෙරුවත්.....
යෙවීන් සංජානට කියලා මේ වෙනකන් හොදම යාලුවෙක් නෑ කියන එක මගෙ අම්මා දන්නෙ නෑ...
අම්මා බෙදනවා....දෙතුන් දෙනෙක්ට ඇති වෙන්න අම්මා බෙදනවා .....
අම්මා හිතන්නෙ මට යාලුවො ඇතියි කියලා ...
කෙසෙල් කොලෙන් එතුන බත් එකෙ සුවද නහයට දැනෙනකොට මං අවසානෙදි ම්ගෙ වටෙ උන්න කුලී ගාතකයො දිහා බැලුවා ...
අ...අ...අපි....ම්ම්..මේක ක්ක්..කමුද ....
බකස් ගාලා හිනා යාවි...
ඔව්....ඒක මං දන්නවා...මේක මෙ මාගලක් වගෙ ඇදෙන ඉන්දියන් හුට්ටප්පරයක් වගෙ කියලා හිතේවි ...මරන්න අරන් යන උන්ගෙන් බත් එකක් පෙන්නලා මේක කමුඅහලා ගොත ගහනකොට අඩන්න හිතෙන තැනකට හිනා යාවි ...
ඒකයි මගෙ සංධීර් කිව්වෙ මේ ලෝකෙ අදවෙනකන් කාටත් කාවවත් ඉන්න තත්වෙ අනුව වත් තේරුම් ගන්න බැහැයි කියලා
එයා හරි.....උන්ට මාව තේරුම් ගන්න බැරි උනා....මරන්න ගෙනියන හරකට පවා අවසානම මොහොතේ මරන්නෙ කන්න පුන්නක්කු පිඩක් දීලා වෙනකොට මමත් උන්ගෙන් ඇහුවා මේක කමුද කියලා ....
අම්මා පව්....පාන්දර ජාමෙ නැගිටන් ඇස් රතුවෙනකන් ලිපට පිඹ පිඹ දුම් කාගන දැලි නාගන උයන්නෙ...මොකද අපිට කියලා ගෑස් ලිප් දෙක තුන නෑ...
මට අවසානම වතාවට අම්මගෙ බත් කටක් කන්න හිතුනා...
ම්ම්....මට....ක්..කවදාවත් ....ය්...යාලුවො....ඉ..ඉදලා....න්නෑ...මහත්තයා.....
මං බත් එක තුරුල් කරන් මුමුනනකොට බඹ හතක් උස එකා මා දිහා බලන් උන්නා..ආයුශ කොටයි කියපු එකා මා දිහා බලන් උන්නා.....අත බලලා වාසනාවක් නැහැයි කියපු එකා මා දිහා බලන් උන්නා...
සුදා....ඔන්න වාහනෙ නවත්තපන්...
අවසානෙදි ඒකා කතා කරලා වාහනෙ නවත්තන්න කියනකොට කොහෙන් කොහෙන්දෝ රිංගවන් ආව වාහනෙ බාලොලියා පදුරු වැහි වැහැපු ගුරුපාරක නැවැත්තුවා ....
මෙලො යකෙක් නෑ...
දුවලා කෑ ගහලා අඩලා තේරුමක් නෑ...
ලොක්කයියා.....ඕඅයිසී මහත්තයා බනීද.....මූව ගේන්න කිව්වනෙ ඉක්මනට ....
ඕඅයිසි??මාව ගේන්න කියලා තියෙන්නෙ ඕඅයිසීද.. ??රොබිබගෙ පැත්තෙන්ද....නැතිනම් .....ඇමතියගෙ පැත්තෙන්ද.....
මාව කිඩ්නැප් කරන එක සංධීර්ගෙ ප්ලෑනක්ද....
නෑ....එයා මේ වගෙ පපුව නතරවෙන දේවල් කවදාවත් කරන්නෙ නෑ...
මේක රොබිනා නොදැනුවත්ව කරන දෙයක් ...
මං කදුලු පුරවන් බත් මුල අත්දෙකෙම්ම අල්ලන් ඉන්නකොට සුද්දා කියන එකා රැවුල් කාරයට උත්තර බදිනකොට මට සාදාරනීකරනය කරලා හිතන්න කිසිම දෙයක් ඉතිරි නොකර ඒකා ඉස්සරහා එකාට උත්තර බදිනකොට මං ඔහේ අහන් උන්නා...
ඒකා ගේන්න කිව්වට මරන්න ඉන්න හරකට උනත් කන්න දෙනවනෙ....අනික ඕඅයිසි කාරයා එන්න කියනම වෙලාවට යන්න අපි උගෙ කව්ද.....ඌ කිව්වට වෙලාව තීරනෙ කරන්නෙ මම.....
මං බිමබලන් උන්නා...
රැවුලා ඕඅයිසි කාරයව තඹේකට වත් ගනන් ගන්න එකෙක් නෙවෙ කියන්න එ වචන ඕනාවටත් වඩා ප්‍රමානවත් වෙනකොට මට කන්න කියලා කියපු එකා ඉස්සරහා ශීට් එකේ එකාගෙන් කොල කෑල්ලක් ඉල්ලනකොට ඒකා පඩංගුවෙලා ගියපු පර්ස් එකක් ඇරලා සව්කොල කෑල්ලක් දුන්නා....
ඒකා ගංජා ගහන්න යන්නෙ...
ගහෙන් වෙන්කරපු තේ දලු මැලවිලා ගියා හා සමානවම ඇකිලුන කොල ටිකක් අර සව්කොලෙ උඩට තියපු ඒකා දිවෙන් කොලේ එක පැත්තක් තෙත් කරගන ගානට අලවලා අව්ලගන මා දිහා බලලා කාපන් නොකියා කාපන් කියලා කියනකොට මං ශීට් එක උඩ තියපු බත් එක දිගෑරියා ....
සුවදයි.....
මගෙ අත් වෙව්ලනවා...
වේලපු ඉස්සො කරවලයි..තම්බපු බිත්තර ගෙඩියකුයි කහපාට සම්බෝලෙකුයි.....
අම්මෙ...මං කනවා.....
අම්මගෙ පුතා අවසානම පාරට කනවා අම්මෙ...
වෙව්ලන ඇගිලි වලින් බත් පිඩ ඇනෙනකොට බත් පතට මගෙ ඇස්වලින් ලුනු කැට වැටෙන්බ ගත්තා ....
මේක නිකන්....එල්ලා මරන්න ඉන්න කරන්ට් පුටුවෙ ඉන්දවන්න ඉන්න හිරකාරයෙක්ගෙ අවසානම කෑම වේල වගේ වෙනකොට මං වෙව්ල වෙව්ල කන්න ගත්තා

මට දැනෙන්න ගත්තා .....
මරන බය ...
සංධීර්ගෙ ඇබිත්තමව හෙවනැල්ල පවා අතාරිනකොට කෑගහලා පලක් නැති බව දන්න මං අඩ අඩ කනකොට උන් උන්ගෙ පාඩුවෙ උන්නා....
උන්ට මාව යවන්න බෑ.....මගෙ ජීවිතෙ වෙනුවෙන් උන්ගෙ සාක්කු අස්සෙ මොනරු පියාඹන ගමන් උන්නා.....
ඉවරද...
අනන බත් කට වෙව්ලන ඇගිලි වලින් ආපිට බත් පතටම වැටෙනකොට ඉතුරු වෙන බත් ඇට දෙක තුන උනත් මගෙ උගුරෙන් පහලට ගියෙ හිර වෙවි වෙනකොට මං කන එක නැවැත්තුවා ...
මට කන්න බෑ....
මට කන්න හයියක් නෑ....
දුවා ගන්න විදිහක් නැ.....මං ඔව් කියන්න ඔලුව වනලා ඉදුල් අත පිටිම්ම ශීට් එකට ඔලුව ගහගන්නකොට රැවුලා වගෙ වගක් නැතුව බත් එක වීදුරුව ඇරලා එලියට විසි කරලා ආපිට වහනකොට සත්තයි මගෙ හුස්ම හිර වෙන්න ආවා ....
කොටිම්ම මං දිය වෙලා ගියා...
ආත්ම ශක්තිය කියන එක නැත්තටම නැති උන මම අවුරුදු දහයකට කලින් උන්න අවුරුදු අටෙ පොඩි එකා වෙනකොට බාලොලියා පදුරු අස්සෙ ගහපු වාහනෙ ආයමත් පාරකට දැම්මා...
ලොක්කයියෙ මේකගෙ ඇස් ගැටගහන්න ඕනෙ
ඕන් නෑ...යනු එනු නම් විතරයි ....යනු විතරක් නම්...
උන්ට ගානක් නෑ.....අනික උන්ට මගෙ හිත හදන්න ඕන කමකුත් නෑ....බය වෙන්න,එපා වගෙ සීනි බෝල කතා කියලා තේරුමක් නැති හින්දා වගේම අරන් යන මාව ආයම මේ පාරෙන් අරන් යන්නෙ මලකදක් විදිහට කියලා දන්න හින්දම මගෙ ඇස් ගැටගහන්න ඕනෙ නෑ කියනකොට මෙච්චර වෙලාම ආව වාහනෙ අවසානෙදි එක තැනක නැවතුනා .....
පට්ට පරන වෙලා තිබුන තාප්පයක් ....
උඩට කම්බි කටු රෝල් වගේම වීදුරු කටු ගහලා....
මේකත් හරියටම සංධීර් එදා මාව එක්කන් ආව තැන වගෙ උනත්....මේ ඒ තැන නෙවෙ කියන්න සීයට දාහක් විශ්වාස මම අවසානෙදි මගෙ පෝරකේ දිහා බලන් උන්නා...
ඇත්තටම යෙවීන් සංජානගෙ අවසානම පැය ගාන වෙන්න,ඇති.....
බැහැපන්.....
මලකඩ කාපු ගේට්ටු පලු පපුවම පීරිගාගන ඇරෙනකොට මේක අතෑරලා දාපු හිරගෙදරක් කියන්න දැනගත්තු මට එල්ලුම් ගහ මතක් උනා...
මේක වැලිකඩවත්...
බෝගම්බරවත් නෙවෙ උනත්...
මං වෙනුවෙන් එල්ලුම් ගහක් ඇති කියන්න දැනුන මට පාසි බැදුන බිත්ති දිහා බැලුවම හිතට දැනෙනකොට අනෙ මම නොහොතන වෙලාවක මට මගෙ අම්මට අම්මෙ කියලා කියවුනා...
"අම්මෙ....."

"අවසාන මොහොත මා....ගෙ....
පෝරකය දෑ...ස මානෙ....
පෙනේවී....රූපෙ.....ඔබගෙ
මැවි මැවී...මාගෙ අම්මෙ..."
අන්ඩ කැඩුන බෑග් එක එක උරහිසක එල්ලෙනකොට ප්‍රශ්න අහලා ආපිට යවන්නෙ නැති බව දැන දැනම මට බයටම මගෙ පපුවට හිර උන පොත් ටික මං ඇගිලිවලින් මිරිකගන්නකොට රැවුලා මාව එක්කන් පුස් ගද ගහන පාලුව මරන සුවද විතරක් ඉතිරි උන මේ අන්දකාර කොරිඩෝව අස්සෙන් යනකොට ඕඅයිසී කියලා කියපු එකා සිගරට් එකක් උර උර මේසෙ උඩට කකුල් දෙක තියාගන ඉදගන උන්නා වගේම අරූ මාව ඌඋන්න හිරකූඩුව ඇතුලට තල්ලු කරලා උගෙ අත් දෙක පිහිදගත්තා ...
හරියටම මේ ලේ වලින් මං නිදහස් කියන්න වගෙ.....
ඕඅයිසි මහත්තයා ....ඔන්න ඉල්ලපුවා දුන්නා....
අදාල ගාන,වැටෙයි.....මෙතනින් පස්සෙ තමුසෙලගෙ කටින් කෙල බිදක් වැටුනොත්....
ඕඅයිසි මහත්තයා මෙව්වා පුරුදු වෙන්න කරන වැඩ නෙවෙ ...හරි....තමුන්නැහැ ම
මේකට කරන දෙයක් කරනවා...අදාල ගාන නොවැටුනොත්....
යනවා යනවා අයිසෙ....
කාකිඇදුම් කාරයා සද්දයක් දැම්මා උනත් ඌව සැලන්ඩර් වෙලා යන්න මැරයා සද්දයක් දැම්මා...අදාල ගාන නොවැටුනොත් කියනකොට සිගරට් එක කටෙ හිරකරන් උන්න පොලිස් කාරයා අරූට යනවා යනවා අයිසෙ කියනකොට මෙත්නින් පස්සෙ මට වෙන්න යන දේ දන්න මං අනෙ අර මැරයගෙ අතෙ එල්ලුනා...
ඒක ඇත්ත....
අනෙ ඒක ඇත්ත දෙවියනෙ.....
මැරෙන්න යන එකා තනකොල ගහෙත් එල්ලෙනවා කියන එක සහතික ඇත්ත වෙනකොට මං මාව දාලා යන්න එපා කියලා ඉල්ලුවෙත් මැරයෙක්ගෙන් වෙනකොට ඌ මගෙ අත ගසලා දාලා යන්න යනකොට මං බලාගන උන්නා....
අ...අ...අනෙ...ම්ම්..ම...මාව.....ද්....දාලා....ය්..යන්න....එපා....ප්..පින්...අයිති....වෙයි...
ඉතින්.....පෙරකදෝරු කුක්කා....
"Somarathne"
මම ඒ නම දිහා බලන් උන්නා....
සෝමරත්න කියන නම වගේම සර්වීස් නම්බර් එක දිලිසනකොට හෙවනැල්ලත් අතෑරලා දාපු මන් පොත් ටික කිටි කිටියට
පපුවට තද කරන් ඉන්නකොට ඌ මගෙ මූනට දුම් වලල්ලක් යවලා පෙරකදෝරු කුක්කා කියන ගමන් මගෙ කම්මුලට තට්ටු කෙරුවා ....
උඹව ලිංගික අපයෝජනෙ කෙරුවලු නේ.....
කොහොමද කෙරුවෙ.....
කී පාරක්ද...
උඹ ලොල්ලෙක්ද??
ම්ම්ම්....උඹ ලොල්ලෙක්ද....ලොල්ලෙක් නම් කියපන්....තෙල් නැතුව මන් ඇරල පෙන්නන්නම්....
කියපන් ඉතින්.....
උඹ.....ලොල්ලෙක්ද .....උඹට මං කියන එක තේරෙන්නෙ නැතුව නෙවෙනෙ.....උඹ පී ඩයල් එකක්ද....
ඔය මොන මොන ඩයල් උනත් ...පැදල පුරුදුයි...
කතා කරපන් යකො.....
ආ...ආව්හ්....ම්ම්....ම්ම....ම්ම්.....ම...එ....එපාහ්...
ඇයි.....සැප දෙන්න නම්...මිරිකන්න ඕනනෙ.....නැත්තන් කොහොමද .....
මන් පස්සට පැන්නා.....
නිකන් නෙවෙ කකුල් මැදට අත තියාගන.....
ඌ මගෙ වටෙ කැරකෙනවා...එදා උසාවියෙ කියපු දේවල් ඌ ආය ආය කියනකොට මට මැරෙන්න වෙන්නෙ නිකන් නෙවෙ ඇත්තටම දූශනේ වෙලා කියලා කියන එක දැනෙනකොට ඌ මගෙ කකුල් මැද මිරිකපු පාරට මට ඇත්තටම කදුලු පැන්න.....
මොකද උඹ දුවන්නෙ.....
උඹයි....මායි.....විතරයි .....
මැරන එකේ.....සැපක් අරන්.....මැරියන් බන්.....උඹ එදා අත පය විසි කර කර නඩුකාරයා ගාව කිව්වානෙ...උඹව අරහෙම කෙරුවා කියලා ....
ඇයි ඇමති පුත්තු ගාව විතරද ඔව්වා පලල් වෙන්නෙ....ආ...
එ..එ.එපා....ය්.යකෝ....!!!!
උ...උ...උඹ....හ්..හදන්නෙ...උ....ඹ...හ්..හදන්නෙ...අ..අව...ලමා...
චටාස් ...!!!!
මගෙ වම් කන රත් වෙලා ගියා .....ආයම පාරක් මගෙ කකුල් මැද මිරිකපු කාකි කාරයට කෑ ගහපු මං අවලමා කියනවත් එක්කම ඌ මට අත දිගෑරලා ගහපු පාරත් එක්ක මව අඩි දෙක තුනක් පස්සට විසි වෙලා ගියා වගේම ඇදන් උන්න ඇදුමෙ බොත්තම් ගලව ගලව ලගට ආව කාකි කාරයට මගෙ ලගට එන්න තව අඩියක් තියනවත් එක්කම ලී මේසෙ උඩ තිබුන ඵෝන් එක රින්ග් වෙන්න ගත්තා ...
ලෑස්ති වෙයන්....මං උඹට .....ඌට වඩා සැපක් දෙන්නම්...
එච්චරයි කිව්වෙ .....මගෙ මූන දිහා බලන් උන්න ඕඅයිසි කාරයා ඵෝන් එක ගාවට දුවනකොට අනෙ මං වහලා තිබුන දොර ඇරගන්න හැදුවා ...
අනෙ.....සංධීර් .....
උරපත්තෙ එල්ලුන බෑග් එක බිම වැටෙනකොට මං වහපු යකඩ දොර හෙලෙව්වා .....
ස්ස්...ස්...සංධීර් ...
මගෙ ඇස් වලින් වැටෙන කදුලු කසිංජිය බැදුන පිපිරුන සිමෙන්ති පොලව උඩට වැටෙනකොට මං ඉබ්බව හොලව හොලව දොර ඇරගන්න බැලුවා ...
ඇමති තුමා....
බඩු මා ගාව.....
අපො නෑ.....දන්නවනෙ ඇමති තුමා.....මේ ඕඅයිසි ට හොරෙන් මැස්සෙක්ටවත් පියාඹන්න බෑ කියලා ...
ෆ්හැන් කුක්කා වගෙ ඉන්නවා ...
අයියෝ.....නෑ...නෑ...ඇමති තුමා හදිස්සි නොවී හෙමින් එන්න... ...මං මේක ඉවරයක් කරලා පක්ශ කාර්‍යාලෙට යන්නම්...
මං යකඩ ගේට්ටුව හොලව හොලව දොර ඇරගන්න හදනකොට ඇමතියා එක්ක කතා කරනගමන් උන්න ඕඅයිසි කාරයා උගෙ ශර්ට් එක ගලවලා පුටුව උඩින් දැම්මා.....
ස්ස්...ස්ස්.....සංධීර් .....
අ..අනේ.....හ්.....ස්...ස්...ස්....ආව්හ්....එ...එපා....හ්..අතැරප....න්...යකො....
උඹ කොච්චර කෑ ගැහුවත්....වැඩක් නෑ.....උඹ ගිරියෙන් කෑ ගැහුවත් වැඩක් නෑ...මොකද ....ඉන්නෙ.....උඹයි...මමයි...තව දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙකුයි විතරයි ...උඹ කැමති....නම්
එ...එපා.....ල්.....ලගට....ලගට.....එ...එන්න....එ...එපාහ්...උ....උඹ....ල්...ලගට....
එපා.....ය්...යකෝ...හ්...අ..අනේ.....හ්..
ස්.....ස්.....ස්.....
බොත්තම් සීසීකඩ ගියා...
ඇදන් උන්න සුදු ශර්ට් එකෙ බොත්තම් සීසීකඩ යනකොට අනේ ඌ මාව ටයි එකෙන් ඇදලා ගන්න හැදුවා විතරයි
මං පස්සෙන් පස්සට ගියා.....
එ...එ..එපා.....
ස්ස්...ස්ස්...ස්....
මං ඔලුව වැනුවා....අත් දෙකෙම්ම කන් දෙක පිහිද පිහිද ඔලුව වන වන සංධීර් ගගා ගොත ගහනකොට ඌ හිනා වෙවී මගෙ ගාවට ආවා....
එ...එපා....එ...එ...එ...
සරා.....ස්ස්.....
යට කරලා තිබුන සුදු ශර්ට් එක ඉරිලා යනකොට ඒකා මගෙ යට බැනියම් කරෙන් ඇද්දා.....ම්.
ස්ස්...ස්ංධීර් .....න්..නවත්....නවත්ත්....පන්.....ය්...යකෝ....න්.....ම්.මාව....ම්...මරන්න්...න...ඕ...ඕනා....න්.නම්....ම්මරපිය.....ත්ත්..
තොට....ඕ...නෙ....ම්ම්...
චටාස් .....
නිකන් මරන්න....උඹ හිතුවද .....උඹව නිකන් මරාවි කියලා ....
නෑනෑ....නෑ..
උඹට වෙන්නෙත් .....උඹගෙ අර....පෙරකදෝරුවටම වෙච්ච ටික...හැබැයි.....ඌට සැප නැති උනාට....උඹට පුලුවන් අද පෝලිමට ඇරගන්න...
ක්‍රෑ....හ්හ්..තුහ්.....!!!
කාල කන්නි.....අවජාතකයා....
චටාස් ...
දෙවනි කම්මුල් පාර....
වනචර කම ඉහවහ ගියපු ඒ ඇස් දෙක බඩම කලතනකොට සංධීර් ආදරෙන් අතපත ගාපු මාව..... මලක් වගේ තුරුල් කරගන ඉඹින මාව ඌ තලන්න හදනකොට ඒ මූනට කාරලා කෙල ගැහුවා...
ඒ එක්කම මගෙ කන් බෙර පුපුරන්න තරම් වේගෙන කම්මුල් පාරක් කාපු මම
ඇදිවත ඉරන් උන්න මං පේන පපුව අත් දෙකෙම්ම වහගන යකඩ ග්‍රීල් එකේ හැප්පුනා.....
උඹ.....උඹ.....ල්ල්...ලගට.....එ..එන්න....එ...එපා...ල්.....ල්
ලගට එන්න එපා.....ලගට.....එන්න...එපා.....ලගට එන්න එපා නෙවෙ...ගලවපිය හුත්තිගෙ පුතා.....තෝ මහ ලොකුවට කෑ ගැහුවා නේ....කෝ දැන්.....කෝ..දැන්...
ස්....ස්....සංධීර් .....අ..නේ....හ්...අනේ.....හ්...අ...අ..අම්...අම්...මේහ්....
කෑගහපන්.....තව.....කෑ...ගහපන්...පරයා...තෝව බේරගන්න...එන්න එක බල්ලෙක්.....නෑ....පුක කහගන්න නියපොත්තක් නෑ....ඒකට මොකද....තෝ..මහ...ඒජන්ත වගේ එදා නඩු කතා කෙරුවා...මාව අපයෝජනේ උනා සුවාමිනි....මාව අපයෝජනේ කෙරුවා....සුවාමිනි.....
සුදුපාට ඉස්කෝලෙ ඇදුම දුඹුරු පාට වෙන්න ගියෙ තත්පර ගානයි.....
ඔලුව වන වන කෑ ගගහා උන්න මම මාවම බේරගන්න ඒක එක්ක පොර බදන්න ගත්තා .....
ම්..මාව...ම්..මරපිය.....ත්ත්...තොට....ඔ..ඕනෙ....ම්..මාව....ම්..මරන්න...නම්....ම්ම්.ආව....ම්..මරපිය.....එ...ඒත්...ඒ...එත්....ත්ත්..
තෝ...හිතන්ඩ...එ..එපා.....මාව....එ..එහම....ල්.
ලේසියටකට...ම්..මරන්නවත්.....ත්ත්...තොට....ඕ...ඕන...දේවල්...ක්..කරග්න්නවත්....ප්..පුලුවන්....වෙයි....ක්...ක්ක්..කියලා
මම ගොත ගගහා....ඉකි ගගහා මට වඩා දෙගුනයක් හයිය හත්තිය පිරුන ඒකා එක්ක පොර බද බද කෑගහනකොට අවසානෙදි මට මගෙ ඇදිවත නැත්තටම නැති වෙලා ගියා....
අ..අනේ....ස්...සංධීර් .....
උගෙ හැඩි දැඩි ඇගට යටවෙලා මාවම බේරගන්න හදන මගෙ ඇස් වලින් කදුලු වැක්කෙරුනා.....
මරන බයට වඩා ඌ මගෙ ආත්මෙ විනාස කරයි කියන වේදනාව බය.....මේ ඔක්කොම එකට එකතු වෙනකොට කෑ ගහගන්න බැරි මමා අනේ ගොත ගගහා කෑ ගැහුවා....

මගෙ ඇස් වලින්.කදුලු කඩාගන වැටෙන්න ගත්තා .....
අන්තෙටම අසරන වෙලා උන්න මගෙ කටහඩ....
බිදිලා ගියපු මගෙ අසරන කටහඩ මේ පාලු හිර ගෙදර අස්සෙ විලාප තියනකොට මම මාවම බේරගන්න කෑ ගැහුවා...
බොත්තම් ගැලවුන ශර්ට් එක ඉරිලා යනකොට....
අවසානෙදි යට බැනියම පවා නැතිවෙලා ගියා....
විලි වැහෙන්න ඉතුරු උනේ යට කලිසම විතරක් වෙනකොට එකා පොර බදලා පොර බදලා අවසානෙදි මගෙ ඇදුම් එකක් නෑරම ඉරලා දැම්මා...
මං අසරනයි...
මං අසරනයි .....
අනෙ මං අසරනයි.....
පොඩි කාලෙ ඉදන් තැලිලා පොඩි වෙලා උන්න මම මරන මංචකේදී අන්තෙටම අසරන වෙනකොට මලකඩ කාපු ග්‍රීල් වල එල්ලෙන්න හැදුවා .....
කෑ ගහගා ඔලුව වැනුවා....
අත් දෙකෙම්ම කන් දෙක ඇදගන්න හැදුවා
ගෙයි ඇතුලෙ ඉදන් තමන්ගෙම න් කියලා හිතපු උන්ගෙන් පටන් පොඩි කාලෙ ඉදලම තැලිලා පොඩි පට්ටම් වෙලා ගියපු මම් බිදුන බිලින්දටත් වඩා අන්ත අසරන වෙනකොට මම ඒකට වැන්දා.....එපා...එපාය කිව්වා.....
නෑ....ඒත් නෑ...ඒත්....නෑ...
කාකි ඇදුම ගැලවිලා බිම වැටෙනකොට ඒකා මගෙ දිහා බලාගන අල්ලට කෙල පිඩක් ගහලා උගෙ අත් දෙක එකට අතුල්ල ගත්තා .....
මෙච්චර ලස්සන ඇගක් තියාගනනෙ උඹ බොරුවට කෑ ගහන්නෙ....
චීස් කෑල්ලක්නෙ...ඉතින් උඹට අරින් නැතුව යවයිද.....
.මං උඹව යවන්නම්.....මං....උඹව යවන්නම්....
ඒකාගෙ ඇස් අඩවන් උනා....මගෙ අඩ නිරුවත ඉස්සරහා ඒකගෙ ඇස් අඩවන් වෙලා යනකොට මම අඩ අඩ මගෙ පපුව වහගත්තා .....
ඌ මාව යවන්නම් කිව්වා.....ඌ මාව මරන්නෙ නැතිව යවන්නම් කියලා ලගට එනකොට අනේ මම බඩ ගගා බඩ ගගා කූඩුව වටේම කැරකුනා....
ස්...සංධීර් .....
මං කෑ ගැහුවා.....
බඩ ගාන මට ඌ එලව එලව ගහනකොට වෙනදට එල්ලි එල්ලි ගහන මම අද ගුටි කෑවා....
එයා කිව්වා...අනේ...එයා කිව්වනෙ....මගෙ නලුවා කිව්වනේ...මට නපුරු වෙන්න එපාය කියලා...එයා කිව්වා....අනේ...එයා...කිව්වනෙ....අනෙ...සංධීර් ...
අ...අ...අම්මෙ....හ්....අ..නේ.....අ...ම්මේ.....හ්
..අ...අ...අනේ....අ...ම්ම්...මේහ්....
කෑ.ගැහුවට වැඩක් නෑ යකො....තෝ කෑ ගැහුවා කියලා වැඩක් නෑ.....ඇමතියා එනකොට ඒකට බලන්න මලකදක් ඇරෙන්න එයින් එහා දෙයක් ඉතුරු වෙන්නෙ නෑ....ඌ එන්නෙ නෑ.....තෝව බේරගන්න දෙයියන්ටවත් එන්න වෙලාවක් නෑ ...
මාව බේරගන්න කූඩුව වටේම දුවපු මම අවසානෙදි ඔලුව වන වන හති ඇර ඇර අඩනකොට මේ වෙනකොට යට ඇදුම පිටින් උන්න ඕ අයිසි කාරයා මගෙ කොන්ඩෙන් ඇදලා අරන් මාව හිට ගස්සලා මගෙ කම්මුල් මිරිකගත්තා ....හකුපාඩා කඩලා යන තරමට මිරිකගත්තා ....ඒ මිරිකගන ඌ මාව බේර්ගන්න කවුරුත් එන්නෙ නෑ එන්නෙ නෑ කියන ගමන් මගෙ යටි තොල ඉරෙන්නම හපා ගන්න ගමන් යකඩ කූරු වලය හිර්කරගන උගෙ යටි ඇග මගෙ ඇගට තෙරපන්න ගන්නකොට අනේ මම දැගලුවා
ස්..ස්.....ස්....
මට කෑ ගහගන්න බෑ.....අම්මම ටයි ගැටේ හදපු ටයි පටියෙන් මගෙ අත් දෙක ගැටගැහිලා යනකොට එකා මගෙ අවසානම ඇදුම පවා ඉරලා දැම්මා...
අමු හෙලුවෙන් ...
මම අමුම අමු හෙලුවෙන් .....
බටලන්දෙ වදකාගාරෙත් මේ වගේද කියලා හිතෙන තරම් ගැහි ගැහි ආව රාජ්‍ය නිලදාරියෙක් ඉස්සරහා....අන්තෙටම අසරන වෙලා දූශනේ වෙලා මැරිලා යන්න නියම වෙලා උන්නා....
මහජන නියෝජිතයො...මහජන නියෝජිතයො ගගා වේදිකා උඩ ලමා පරපුර රකින්න පොරොන්දු දෙන එකෙක්ගෙම අනකට ළමයෙක් උන මාව මරලා දාන්න මරන වරෙන්තුව ලියවිලා තිබුනා.....
ඔලුවට උඩුන් තිබුන අත් දෙක ඉස්කෝලේ ටයිපටියෙන් කිටි කිටියට ගැටගැහිලා යනකොට අවසානම ඇදිවත පවා ගැල උන සංධීර් ගෙ පුංචි හිරෝශිමාව අවසානෙදි ආයම මල් පිපෙයිද කියන්න නොදන්න තරමට කුඩු පට්ටම් වෙන ගමන් තිබුනා.....
ආ.....ව්හ්....අ...අ..අ.නේ....හ්...ආ...ව්ව්
රලු ඇගිලි වලට මගෙ දෙපැරන්ද මැද මිරිකෙනකොට මම කකුල් ගගහ දැගලුවා.....අමු හෙලුවෙන් උන්න මගෙ ආත්මෙම ටිකින් ටික විනාශ වෙවී යනකොට ඒකා මාව ටිකින් ටික විනාශ කරන්න පටන් ගන්නකොට හිර කූඩුවෙ පැත්තක් මගෙ බෑග් එක වගේම පොත් ටික මගෙ දිහා වේදනාවෙන් බලාගන උන්න වගේම මම දැනෙන වේදනාව අසරන කමට හුස්ම අල්ල අල්ල කෑ ගහන්න ගත්තා ...
ස්ස්.....ස්...ස්..සංධීර් ....එ..එ.න්නකො....අ...අනේ.....ර්...රොබි.....නෝ...
....
අ..අමේ.....
.
බ්බ්..බාප්පෙ....අනේ...බ්බ්...බ්බ්...බාප්පෙ....බා.....ප්ප්...පේ.....හ්....බ්බ්...බා
චටාස් ....!!!
කටවහපන් යකෝ....කන්දොස්කිරියාව .....
ආයම පාරක් පාර පිට පාර කම්මුල් පාරවල් කාපු මම එතනින් එහා අඩන්නෙ නැතුව බිම බලන් උන්නා....ඇස්වලින් වැටුන කදුලු බින්දු නාස් පොල්ල පහු කරන් යනකොට ඒකා හපලා තුවාල කරපු වගේම පැලුන යටි තොලෙන් ලේ එනකොට අත්දෙක ගැටගහලා උන්න මම අමුහෙලුවෙන් හූල්ල්ගන බිම බලාගන ඉදලා..ඉදලා නාස් පොල්ල උඩ තිබුන කදුලු බින්දුව බිම වැටෙනවත් එක්කම මම ඔලුව ඉස්සුවා.....
උ...උ...උඹ.....ජ්ජ්..ජීවත්...ව්..වෙන....අ..අවසානම....ද්..දවස....අ..අද......උ..උඹ...ජ්..ජිජීවත්....ව්ව්..වෙන....අවසානම
...ද්ද්...දවස....අ..අද.....එ..එයා...එනවා.....එ..එයා....අ..අනිවාර්යයෙන්ම ....එ..එනවා....උ..උඹ...මාව...මැරුවත්....නැ...නැතත්....එ..එයා...එනවා...
මම දත්මිටි කෑවා...මම ඒමූනට ආයම පාරක් කාරල කෙල ගහනවා එක්කම මගෙ හෙලුව ඉස්සරහා කාමාතුරයෙක් වැහිලා උන්න කාකි කාරයා කෙල පාරෙ තරහව පිරිමහන්න ගත්තෙ මගෙ කකුල් මැදි වෙනකොට ඒ රලු අතට මිරිකෙන පිරිමි ඇග අන්තෙටම වේදනා විදිනකොට මම ඌට.එයා එනවා...එයා අනිවාර්යයෙන්ම එනවා...උඹ ජීවත් වෙන අවසානම දවස අද කිය කිය කෑ ගහනකොට ඌ අතෙ වේගෙ වැඩි කර කර හයියෙන් හුස්ම ගන්න පටන් ගත්තා වහෙම අත්දෙක ඔලුවටත් උඩින් ඇදලා බැදල තිබුන මම මගෙ ඔලුව පුපුරලා යන තරම් වේගෙන් යකඩ කූරුවලට ගහගන්නකොට හිර කූඩුව අස්සෙ තිබුන පන ඇද ඇද අවිලෙන බල්බ් එක ගහලා යන්න වගෙ නිවි නිවි පත්තු වෙන්න ගත්තා ...
එ..එයා....එනවා.....
අ..අනිවාර්යයෙන්ම ....එ..එයා.....එ..එනවා....
මගෙ කකුල් මැද ඉදන් කරන අසමජ්ජාති වැඩේ අසමජ්ජාති වේදනාව උහුලන්න බැරි මම වේදනාව අස්සෙම්ම එයා එනවා..එයා එනවා කියලා අහස පොලව නමින් දිවුරනකොට මෙච්චර වෙලාම අතින් වද දීපු පොලිස්කාරයා නක්කලේට හිනා වෙනගමන් මගෙ කලවෙකට අතදිගෑරලම පාරක් ගැහුවා
ඔව්....එයා...එනවා...උඹ මරුනම.....ඌත්....එනවා...එතකොට ..දෙන්නටම....උඩ...ඉදන්...හම්බෙන්න පුලුවන් .....ඊට...කලින්....පොඩි...සැපක්...අරන්....යමන්.....
එ..එයා...එනවා.....ම...මගෙ.....ස්...ස්...සංධීර් ....අ...අ...අනි.....ව්ව්.....වා.....ර්‍යෙම්ම...එ...එනවා....ම්..මයි....
එනවද....තව විහිලු කතාවක් කියපන්කො....
නැත්තන් ...එදා වගෙ..මාව...අපයෝජනේ කෙරුවා සුවාමිනි ගගා කාගහපන්කො.....
..
..
ඇයි...උඹට සැප දෙන්න පුලුවන් ...ඇමති පුත්තුන්ට විතරද...
බලපන්....එ සැපද....මෙ සැපද කියලා ....කෝ..කකුල...උස්සපන් ඌට වඩා මම සැපක් දෙන්නම් කියලා මගෙ කලවෙට අත තියනකොට අත් දෙකෙන් එල්ලීගම උන්න මම ඌ දිහා බලලා කට කොනකින් හිනා උනා....
ද්ද්...ද්..දන්නවද....
උ..උරුල්...ලෑවෙක්....ග්..ගියහම....ඒ....ත්ත්...තැනින්...උරුලෑවෙක්....ග්..ගියා....කියලා....ද්ද්....දැනෙනවා...වගේ....ත්ත්....තමයි...එ..එයා....ක්..කොයි...වෙලේ....හරි....මට...පන....ඇතුව...හරි....න්..නැතුව.....හරි....එ..එනවා.....ක්..කියලා...මං...ද්..දන්නවා....ම්ම්..මට....එ..එයාගෙ.....ස්..සුවද....
දැනෙනවා....ම්ම්ම්..මට....එ....ස්..සුවද.....ල්..ළඟ.....ලගම....ද්..දැනෙනවා......
ඒ.වගේම.....උ..උඹ...ජීවත්....වෙන....
අවසානම ...දවස....අද....කියන්න...උඩ...ඉන්න...දෙවියො...ම්ම්..මට....ම්ම්..මේ...දැන්...ක්..කනට....කොදුරලා....ග්..ගියා...
ක්..කොහොමද....එ.....එ...විහිලු....ක්..ක්ක්..කතාව....ර්...රහද...ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්???

රහයි....දැන්...කකුල උස්සලා... තව එකක් කියපන්
ඇස් අඩවන් කරන් උන්න ඒකා කටකොනින් හිනා උන මාදිහා බලාගන ඉදාලා තව එකක් කියන්න කියනවා එක්කම මගෙ කකුල අරන් උගෙ උකුල ටේ උඩින් දාගත්තා වගේම
මම අත් දෙකෙන් එල්ලිලා ඉදන් ඇස් දෙක වහන් ලොකුම ලොකු හුස්මක් අරන් ආපහු ඇස් දෙක ඇරලා උගෙ දිහා බැලුවා...
උ..උඹ....ජ්ජ්..ජීවත්....වෙන....අවසානෙම...
.ද්ද්ඩ්...දවස.....අ..අද.......උ....උඹ....ප්ප්..පල්ලයි.....උ..උඹ...අනිවාර්යයෙන්ම ....ම්ම්....මැරෙනවා...
එහෙනම්...ඒකත්....සැපක්...අරම්ම....මැරෙමු...ඔන්න...එහෙනම්....ඇමති...සැප....වගේද....කියලා...බලපන්...මේ....සැප....
ආ.......ව්ව්හ්හ්හ්හ්හ්හ්...ආ...ව්ව්...හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්හ්
මට එච්චරයි කියන්න හම්බුනේ.....
මට එච්චරම තමයි කියන්න හම්බුනෙ...
කම්මුල තෙමාගන උනුසුම් ලේ බින්දු මූන වහගන්නකොට මට ඒ සුවද දැනුනා...
යෙවේ....න්න්න්න්!!!!!


🙂.තලෙයිබාන් මොන්ටිසූර්‍යෙ ජොබීත නිදහාස්.....
හුහ්...ජැක්කනෙ....!!
තව කොචස් ජහයයි...පියෝනිත්...සකබුම්.....
මම
Ferdeesha ❤️💚😘 .....