Karın altından süzülen metalik bir acı, göğsünü ikiye bölen o tanıdık yanma… Hepsi birden geri geldi.Adam, hayatının son anlarını hatırlıyordu.
Yıl 2025, yağmurlu bir Londra sabahıydı.Kendi halinde, orta büyüklükte bir teknoloji şirketinin sahibiydi. Dünya devi değildi ama ayakta kalmayı başaran, genişlemeye yüz tutmuş bir işletmenin başındaydı. Hayat onu hırsla yoğurmuştu; 40 yaşını aşmış, saçlarına grilik çökmeye başlamıştı. Aralıksız koşuşturma içinde geçirdiği yıllar, kalbini kemirmişti. Son toplantıdan çıkmış, çalışanlarıyla konuşurken göğsüne saplanan o ilk darbe geldi.
Gözleri kararırken tek düşündüğü şey:"Daha yapacak çok işim vardı…"
Sonrası sessizlik.
Ama ölüm beklediği gibi kestirme bir kapı değilmiş meğer.Karanlık çökerken, kulaklarının derinliklerinden bir ses yükseldi:
Sistem yeniden başlatılıyor…
Bu, bir makinenin soğuk tonuydu.İlk başta bir halüsinasyon olduğunu düşündü.Fakat karanlık sahne değişti. Başını kaldırmak istedi, kaldıramadı. Kolları yoktu, ya da artık ona ait değildi.Vücudu küçüktü. Nefesi kısa ve tiz çıkıyordu. Bir çocuğun nefesi gibi.
Gözlerini açtığında, tavanda boyalı süslemeler, altın varaklı işlemeler gördü.Yatağının kenarında zarif elbiseli bir kadın duruyordu, gözleri endişeli.
"Majesteleri, Prens uyanmış!"
Prens mi?
Adam tam ayağa kalkmaya çalışırken zihninde bir panel belirdi. Adeta görünmez bir ekran.Tıpkı video oyunlarındaki arayüzlere benziyordu.
[SİSTEM AKTİF EDİLDİ]
Kullanıcı:Henry Augustine WindsorYaş:6Konum:İngiltere Kraliyet Sarayı – Buckingham EviÖzellikler:
Fiziksel gelişim: 6 yaş seviyesinde
Ruhsal durum: Yetişkin bilinç
Deneyim Sistemi: Aktif
Gözleri büyüdü.
Henry Augustine Windsor.Bir prens.Bir çocuk bedeninde.Ama yetişkin bir zihinle.
Daha tuhafı ise sistem panelindeki yazı:
Deneyim Sistemi:Yapılan her iş, üstlenilen her rol için istatistikler çıkarır.Ekonomi, sadakat, üretim, kaynak miktarı, güven oranı…Sistem, kullanıcının konumuna göre otomatik olarak optimize olur.
Uyarı: Mutlak monarşi dönemindesiniz. Mevcut hükümdarın ömrü kısa.
Adamın zihni buz gibi oldu.
"Yıl kaç?"
Bir çocuğun sesiyle bile olsa bunu sormak garip geldi.Hizmetkâr kadın, şaşkın ve kibar bir ifadeyle cevap verdi:
"Majesteleri… 1834 yılındayız."
Adam derin bir nefes aldı.2025'ten 1834'e.Bir kraliyet torunu olarak.6 yaşında bir çocuk bedeninde.Ve önünde değişmek üzere olan bir İngiltere.
Bu kader miydi?Yoksa ikinci bir şans mı?
Sarayın Soğuk ve Görkemli Gerçekliği
Uyanır uyanmaz yapılan hazırlıklar bitmek bilmiyordu.Prens Henry'nin uyanışı, sarayda olağanüstü bir hareketlilik yaratmıştı. Çünkü Henry, kraliyet soyunun doğrudan varislerinden biriydi.Kral William'ın sağlığı gittikçe kötüleşiyordu ve ülkeyi sallayan söylentiler ortalıktaydı:"Yeni bir hükümdar gerekebilir."
Adam — ya da artık Henry — tüm bu gürültünün içinde, bir yetişkin aklının soğukkanlılığıyla etrafı süzüyordu.Doğduğu aile İngiliz kraliyet ailesiydi; dönemin en güçlü ve aynı zamanda en kırılgan siyasi yapılarından biri.1834 İngiltere'si sanayi devriminin ortasında, karmaşık siyasi çalkantılarla doluydu. Mutlak monarşinin son yılları nefes nefeseydi.
Ve işte Henry, bu dünyanın tam merkezinde uyanmıştı.
Kıyafetleri hazırlanırken, giydiren hizmetkârların konuşmalarını dinledi:
"Majesteleri hâlâ soluk benizli görünüyor.""Belki yine rahatsızlanır…""Kral'ın durumu kötüleşirken prensin ayağa kalkması iyiye işaret."
Konuşmaların çoğu Henry'yi değil, kralı dert ediyordu.Belli ki herkes, yakında bir taht değişimi olacağını biliyordu.
Henry, sistem panelini yeniden açmak için zihninde bir komut verdi.Panel tekrar belirdi.
[STATÜ PANELİ]
Mevcut Rol: Kraliyet PrensiYetki Seviyesi: 27%Halk Sadakati: 54%Saray Sadakati: 63%Ekonomi Stabilitesi: 41%Sanayi Üretimi: 32%Ordu Verimliliği: 36%Risk Seviyesi: Orta – Saray İçi Çekişme
6 yaşındaki bir çocuğun bu verileri anlaması beklenemezdi ama Henry için bunlar tanıdıktı.Hayatının büyük kısmı şirket yönetmekle geçtiği için bu sayılar ona iş dünyasının arka planını hatırlatıyordu.Sadakat yüzdeleri…Risk seviyeleri…Verimlilik oranları…
Aynı modern bir ekonomi raporu gibi.
Bu sayıları yükseltebilirse, İngiltere'yi modern bir güç hâline getirebilirdi.Ve bunu 19. yüzyılın ortasında yaparsa, dünya tarihini tamamen değiştirebilirdi.
İşte o anda karar verdi:
Bu, ikinci hayatıydı.Ve bu kez hepsini doğru yapacaktı.
Yeni Prensin İlk Adımı: Sessiz Bir Gözlem
O günü, Henry dikkat çekmeden geçirmeye çalıştı.Zihni, sarayın her köşesini işlemek için bir kayıt cihazı gibi çalışıyordu.
Kraliyet öğretmeni geldiğinde, bir anda sistem paneli tekrar hareketlendi.
[YENİ GÖREV TESPİT EDİLDİ]
Görev: Temel Eğitim GözlemiAlt Kategoriler:
Tarih Bilgisi (19. yüzyıl seviyesi)
Ekonomi Öğretisi (Monarşik düzen)
Askeri Yapı (Kraliyet Ordusu)
Soylu Aileler Hiyerarşisi
Ödül: +25 Deneyim, Uzun vadeli Etki: Bilgi Dayanıklılığı
Henry, çocuk gibi davranmak zorunda olduğunu biliyordu, aksi hâlde şüphe çekerdi. Bu yüzden ara ara masum sorular sordu.
"Öğretmenim… Krallığımız neden bu kadar çok sorumluluğa sahip?"
Öğretmen, tipik bir aristokrat kibriyle cevapladı:
"Çünkü majesteleri, İngiltere dünyanın merkezidir. Kraliyet ailesi ne derse o uygulanır."
Henry gülümsedi.
Bu yüzeyselliği bildiği için içten içe rahatsız olmuştu.1834 İngiltere'si, gerçekten de bir devin uyanış dönemiydi ama yönetim hâlâ feodal reflekslerden kurtulamamıştı.Ekonomi kırılgan, işçi sınıfı huzursuzdu.Sosyal reformlar sancılı ilerliyordu.
Ve en önemlisi:
Teknoloji yokluk içindeydi.Elektrik sadece bir merak, buharlı makineler ise ilkel aşamadaydı.
Henry biliyordu ki:
Eğer teknoloji hızlandırılırsa, kutupları bile değiştirirdi.Sanayi devrimini 1900'lerden 1850'lere çekebilirdi.Belki uçakları, radyoyu, bilgisayarların temellerini bile erken başlatabilirdi.
Ama önce sağlam bir güç temeli gerekiyordu.Bir prens olarak ilk işi, sarayın sadakat yüzdelerini artırmaktı.
Sarayın Gizli Dengeleri
Öğleden sonra, Henry yürüyüşe çıkarıldı.Koridorlardan geçerken, birkaç soylunun kendi arasında fısıldaştığını duydu:
"Eğer Kral ölürse, varis kim olacak?""Genç prens çok küçük. Ülke bu çocuğun yönetimine hazırlanamaz.""Vakıflar ve lordlar konseyi buna izin vermez."
Bu sözler, sistem panelini tetikledi.
[Uyarı: Saray İçi Rekabet Şiddetleniyor]
Tehlike Kaynağı: Lord Pembroke, Düşes HarringtonEylem Planı Önerisi:
Bilgi toplama
Sadakat artırma hamleleri
Halk nezdinde imaj güçlendirme
Henry içini çekti.Sadece 6 yaşındaydı; kimse onu ciddiye almazdı.Ama işte tam da bu nedenle avantajlıydı.Kimse küçük bir çocuğu tehdit olarak görmezdi.
Bir yandan yürüyüş devam ederken, dışarıdan gelen kömür kokusu, İstanbul'daki bir kış gününü anımsattı.Şehirde fabrikalar artıyor, sokaklar dumanla boğuluyordu.Saray duvarlarının ardında yaşam gösterişli olsa da dışarıda İngiltere halkı zordu.
Henry düşünmeye başladı:
"Bugünün sorunlarını çözerim. Sonra geleceği baştan yazarım."
Ama planının ilk adımı daha basitti:
Saraydaki ilk toplantıya katılmak.
İlk Resmi Toplantı
Akşamüstü, kraliyet ailesinin üst düzey üyelerinin bulunduğu bir oturma salonuna götürüldü.Yaşlı bir adam — muhtemelen büyük amcası — onu görünce hafifçe eğildi.
"Prens Henry, iyileştiğinizi duyduk. Çok sevindik."
Yetişkin zihniyle biliyordu ki onların tebessümü sahteydi.Ama çocuk yüzüyle masumca gülümsedi.
Toplantıda konuşulan konular şunlardı:
Kral'ın hızla kötüleşen durumu
Ekonomide yaşanan kıtlık sorunları
İşçi grevlerinin artması
Amerika ile ilişkiler
Avrupa'daki rekabet
Henry sessizce dinledi.Fakat sistem paneli, her duyduğu konuya yeni bir analiz ekliyordu.
[Yeni Veri Eklendi]
Sorun: Tahıl üretiminde düşüşTahmini Çözüm: Verimli tarım teknikleri (Henüz 19. yüzyılda yok)Potansiyel Etki: +%7 Gıda Güvenliği
Sorun: İşçi sınıfı huzursuzluğuTahmini Çözüm: Standart çalışma saatleri, adil ücretPotansiyel Etki: +%12 Halk Sadakati
Sorun: Kraliyet dışı aristokrasinin güç kazanmasıTahmini Çözüm: Veraset gücünün güçlendirilmesiPotansiyel Etki: +%9 Saray İstikrarı
Toplantı bitmeden önce yaşlı danışman Henry'ye döndü.
"Prensim, siz ne düşünüyorsunuz?"
Ortam bir anda buz kesti.6 yaşındaki bir çocuğun konuşması beklenmiyordu.
Ama Henry içinden geçen cümleyi söyledi:
"İngiltere güçlü olabilir… ama halkı güçlü değilse, krallık çöker."
Salon sessizleşti.Kimse böyle bir cümleyi bir çocuktan beklememişti.
Henry devam etti:
"Halk mutsuzsa, fabrikalar çalışmaz.Fabrikalar çalışmazsa, ordunun mermisi olmaz.Mermisi olmayan orduysa yalnızca üniforma taşır."
Bu sözler, bir anda herkesin yüzünü değiştirtti.
Öğretmeni bile ona şaşkınlıkla baktı.
Yaşlı danışman hafifçe gülümsedi.
"Prensimiz büyümüş."
Kimse, aslında zihninde 40 yaşında bir adam olduğunu bilmiyordu.
Sistem İlerleme Bildirimi
Toplantıdan sonra Henry odasına döndüğünde, panel otomatik olarak açıldı.
[TEBRİKLER – İLERLEME KAZANILDI]
Toplantı Katılımı: BaşarılıYeni Özellik Açıldı:Siyasi Sezgi +1Saray Sadakati: 63% → 67%Ekonomi Bilgisi: +10 deneyimHalk Algısı: Küçük artış (henüz ölçülemez)
İlk adımını atmıştı.
Daha yol çok uzundu.
Ama 6 yaşındaki Henry artık biliyordu:
Güç, oyun tahtasına geri dönmüştü.Ve bu kez, tarihi yeniden yazacaktı.