Hiç kendinizi "hayatımın sonunda başka bir evrende, hiç bilmediğim bir bedende bulsam nasıl olurdu" diye düşünürken buldunuz mu?
Eminim çoğunuz bunun güzel olacağını, isekai animelerindeki gibi evrenin en güçlüsü olacağınızı hayal edersiniz. Ama bir insanın reenkarnasyonu onu hemen ana karakter yapabilir mi? Hayır.
Ben bunu yaşadım. Her öldüğümde farklı bir evrene doğdum. Bilmediğim bir beden, farklı yaş, cinsiyet, görünüş… Her adımım bana yabancıydı. İçimde bir titreme vardı; suçlu bir his… Belki her ölümümde birilerini yanımda ölüme mahkûm ediyordum.
Her evrene reenkarnasyon yaptığımda temelli ölebilmenin yollarını aradım, ama kayda değer bir bilgi bulamadım.
Şimdi… yine ölüyorum. Suyun derinliğini fark etmedim; dalgalar beni sürüklüyor, çırpınıyorum ama sesim çıkmıyor. Kimse yok; beni kurtaracak kimse… Sonunda bilinçsizce suyun dibine sürüklendim.
Gözlerimi açtığımda bir barda buldum kendimi. Masaya başımı koymuş, sandalyede oturuyordum; başım patlıyordu. "Kahretsin, ne kadar içtin," diye mırıldandım. Bir genç yanıma yaklaştı, silueti bulanık. Başımı kaldıracak gücüm bile yoktu; tekrar bayıldım.
Uyandığımda barın üst katındaki odada olduğunu düşündüğüm yatakta yatıyordum. Başucumda su ve ağrı kesici vardı. İlacı aldım, suyu içtim; sarhoşluk biraz azalmıştı ama hâlâ tam iyi değildim. "Böyle bir anda reenkarnasyon geçirmek zorunda mıydım?" diye düşündüm.
O sırada içeri genç, uzun boylu bir erkek girdi. Siyah ve koyu lacivert kıyafetler ona tam uyuyordu. Gözlerim hafif açıldı; fark edince sinirle konuştu:
"Bu kadar sarhoş olmak bir suçtur. Buradaki barların içki sınırı olduğunu bilmiyor musun?"
Yorgundum. Cevap vermek istemedim, ama bekletemezdim. Sonunda ağzımdan iki kelime çıktı:
"Özür dilerim." Bunu söylerken masumca bakmaya çalıştım; belki biraz da korktuğum için.
Genç, özrüme inanmamış gibi daha da sinirlendi, dişini sıktı:
"Kıyafetlerini değiştir. Yanda banyo var ve odada hazır kıyafet var. 20 dakika içinde aşağıda ol. Sakın kaçmaya çalışma. Özel kuruma seni bildirmem gerekecek."
İlaç etkisini göstermişti; kendimi iyi hissediyordum. Merdivenlerden inerken düşündüm: Özel kurum ne demek? Bu evrende ne yapmalıyım? Korkuyordum.
Aşağıda yemek yiyen genç bana oturmamı işaret etti. Aç olduğum için direk oturdum; burası sadece bir bar değil, restoran havasındaydı.
O sırada bu gencin adını bilmediğimi fark ettim. Şimdi sorsam garip olur muydu? Yine de sormaya karar verdim:
"Adın ne?"
Duraksadı, adının Kael olduğunu söyledi ve ekledi:
"Senin adın ne?"
Durakladım; ne cevap verebilirdim bilmiyordum...