Club Nørthea, 11:37 PM
The music was loud. The lights? Flashing in all directions.Pero kahit ganon ka-wild ang paligid, isa lang ang hindi makawala sa atensyon ni Ayla:Si Sadiq Amir Al-Farouk.
Nasa VIP corner siya, naka-black long sleeves, tasbih sa pulso, at malamig ang ekspresyon. Ang mga babae sa paligid, parang langgam sa asukal—lapit nang lapit, dikit nang dikit.Pero si Sadiq? Tahimik lang. Wala man lang kahit simpleng ngiti.
At ang pinaka nakakainis?
Nakatingin siya diretso kay Ayla.
"Ugh," irap niya sabay inom ng alak. "Bakit ba parang lagi akong sinusundan ng lalaking 'yon?"
"Baka kasi fiancé mo siya, bes?" sabat ng kaibigan niya."At baka rin, kaya ka niyang basahin kahit nakatalikod ka."
"Fiancé my ass," sabay irap ni Ayla. "Baka akala niya, matatakot ako sa mga titig-titig niyang pa-misteryoso. He wants a game? I'll give him one."
At doon na nagsimula ang kalokohan ni Ayla.
Habang tuloy ang sayawan at ilaw, lumapit siya sa isang lalaking may good jawline. Yung tipong madaling mauto basta ngingitian.
"Hi," she said, seductive as hell. "Mind helping me out with something real quick?"
"Uh... sure?"
She pulled him closer by the collar and whispered,"Kiss me."
And he did.Right there, sa gitna ng club.Messy. Wild. Full-on show.
Pero kahit ramdam niya ang init ng halik ng lalake...Ang utak ni Ayla, nasa kabilang dulo ng bar.Kay Sadiq.
At hindi siya gumagalaw. Hindi lumalapit. Pero hindi rin kumukurap.Parang... pinagmasdan lang siya. Tahimik. Nasa dilim.
Pagkatapos ng halik, tinapik ni Ayla ang pisngi ng lalake."Thanks. You're cute," she smirked, sabay lakad palayo, deadma.
Pagkaupo niya sa table nila, biglang—may humarang.
Black sleeves. Strong jaw. Mata na parang... sermon sa kaluluwa mo.It was him. Sadiq.
"Tapos ka na ba?"
Ang lalim ng boses niya, parang ulan sa gabi.
Ayla leaned back, crossing her legs.
"Sa halik?" she smirked. "Or sa paglalandi?"
Sadiq leaned in.Real close. Mainit ang hininga. Seryoso ang mata.
"Next time," he whispered,"make sure you actually enjoy it."